Referandum’un Hayır’lısı... Evet’lisi

**Sercan Usta** Perş. Ağus. 26, 2010 8:53 pm

Referandumun seçimden farklı oluşu, farklı bir tavır da bakış
açısı da gerekli kılar. Seçimde insanlar kendilerini temsil
edebileceklerini düşündükleri parti veya adaya oyunu, bir diğer
ifadeyle vekaletini verir. Kendisinin temsil edilemeyeceğini düşünen de
oy vermez.
Ancak karşı karşıya kaldığımız
referandum ise, mevcut duruma, gidişata karşı bir tavır ve konum
belirlemedir. Tavırsız kalındığında direkmen bir tarafın terazisinin
kefesinde ağırlık olmak da vardır. Bu durum özelikle Doğuda büyük önem
arz ediyor.Bu bölgelerde “evet” “hayır”dan
ziyade, sandığa gidip gitmeme bir anlam ifade ediyor. Bir fiili durum
ortaya çıkarıyor. Sandık başına gitmeyenler otomatikman BDP/PKK ve
oluşturulan sosyalist bloğun safına katkı sağlamış oluyor ve o cephenin
saflarında hesap ediliyor.Bu kesimin izlediği
siyasetin ve benimsediği yöntemlerin, yıllardır bölge halkı üzerinde
meydana getirdiği sonuçları toplayıp önümüze koyduğumuzda bu
referandumda o cephede görünmek isabetli bir pozisyon değildir. Kaldı ki
bu cephede öteki “hayır” cephense takviye amacındadır. Siyaset gereği
onlara direk katkı yerine dolaylı katkıyı tercih etti.Bu
kesimin statükodan yana, Ak Parti karşıtlığı temelinde tavır
belirlemesinin bir diğer sebebi ise bölgede yerel yönetimlerde,
özelliklede belediyeler üzerinden edindiği avantayı muhafaza amaçlıdır.
Hayır cephesinin “kimlerden müteşekkil olduğunu” ve “neye hayır
dedikleri” iyice tahlil edilmeli.Bu cephenin
ateşli savunucuları CHP, MHP, DP v.s siyasi partiler ile. Öte yandan
HSYK, Yar-Sav, emekli asker teşekkülleri (fikriyatta muvazzaflardan
farkı düşmeleri), belli medya grupları ve bir kısım STK’lar neden
“hayırda” örtüşüyorlardır? Bunlar “açılım” projesinde de “hayır” demede
ısrar ettiler. Bunların bir diğer özellikleri de bölge halkı ile
aralarındaki soğukluk… Bu yüzden CHP ve MHP o bölgelerde varlık
gösteremiyor. Asker ve mahkemelerin o bölgedeki icraatları da ortada…
Bunu sadece 12 Eylül ve İstiklal Mahkemelerine indirgemek de doğru
değildir. 27 Nisan e-muhtırasının gerekçesi, Urfa’da kız çocuklarının
başı örtülü olarak ilahi okumalarıydı (Kutlu Doğumda)Yine
o bölgelerde camilerde Kuran-ı Kerim dersi alıp veriyorlar gerekçesi
ile “mahkeme kararları” ile binlerce insan cezaevlerinden geçti,
mağduriyetleri de halen sürüyor. Öz ifade ile halk, askeri ve yargı
vesayeti karşısında gerçekten savunmasız bir durumdadır ve pek çok
sorununda kaynağında bu hususlar var.Bir değişim
söz konusu olduğunda, neden bu “değişim isteğine” hayır deniliyor ki
anlamak mümkün değil. Bu despot statükonun değişmesini herkes arzular.
Kayıtsız kalınmamalı, katkı sunmadan, birtakım beklentiler içinde olmak
da sonuç getirmiyor.Elbette mevcut referandum
paketinde olanlar, tek başına çare, çözüm değildir. Ancak olumlu bir
sürece yönelik küçük bir adım bile olsa, göz ardı edilmemeli… Vesselam