Görüşmesek daha iyi!..

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]



Büyük
veli; Ebûl Vefa hazretlerinin Fatih’e karşı hususi bir sevgisi vardır...
Onu bir kere bile görmez ama geceler boyu dua eder. Genç Sultan’ı güçlü
tasarrufu ile kuşatır ve ona manevi zırh olur. Fatih bu himmeti
iliklerine kadar hisseder. Rüyalarını nur yüzlü veli süsler. Günün
birinde dayanamaz, dergâhın kapısını tıkırdatır. Ancak Ebûl Vefa
Hazretleri "Hayır!" der, "Görüşmesek daha iyi!.."


Koca
sultan yüzgeri giderken, mübarek hıçkırmaktadır. Bir hüzündür çöker
mekâna. Talebeleri muammayı çözemezler. Sıradan Rumların bile kıymet
verilip, buyur edildiği bir tekkenin kapısı cihan padişahına neden
açılmaz?..

Nitekim içlerinden biri dayanamaz. "Bağışlayın ama efendim" der, "Hem hünkârı üzdünüz, hem kendiniz üzüldünüz. Bunun bir hikmeti olsa gerek?" Mübârek; "Doğru söylüyorsun" der, "Ama
aramızdaki muhabbet vazifelerimizi unutturacak kadar fazla. Eğer o,
sohbetin tadını alırsa sarayda duramaz... Sultanlık çelik çomak oyunu
gibi basit gelir gözüne. Korkarım tacı tahtı bırakır, dervişliğe
kalkışır..."


Ebûl Vefa hazretleri bulunduğu semtte
çok sevilir. Mahalle halkı mübareğin naaşına sahip çıkar, dahası güzel
bir camiyle adını yaşatırlar. İşte bugün bile Unkapanı, Fatih,
Süleymaniye arasında kalan muhit onun adıyla tanınır. Esnaf ona Fatiha
okumadan dükkan açmaz. Vefa’da oturmasak da "vefalı" olmak lazım... İnsanlığa bu kadar hizmet etmiş birine bulunduğumuz yerden de bir Fatiha gönderebiliriz..