Sanal Aşkın Böylesi ...

**Sercan Usta** Perş. Ağus. 26, 2010 6:21 pm

Bir paylaşım sitesinde gördüm ve çok beğendim. Allah böyle iradeye sahip insanlardan eylesin bizi.
Nette tanışan iki genç arkadaş olurlar. zaman içinde sıkı bir dostluğa dönüşen b...eraberliklerini z......edelememek için hiçbir zaman birbirlerini görmemeğe, fiziki özelliklerinden bahsetmemeye karar verirler.

ısimlerin,
şekillerin olmadığı sadece ruhların derinliklerinden gelen en samimi
duyguların dile getirildiği zaman ve mekan unsurlarından soyutlanmış bir
birliktelik içinde sürer dostlukları.

ve bir gün bakarlar ki
birbirlerini tamamlayan iki varlık olmuşlar. yazışmadıkları gün hatta
saat olmamaya başlamışlar. adeta nefes alış gibi doğal bir bütünleşme,
isim takamadıkları bir aşk gelişmiş içlerinde. tüm beşeri sıfatlardan
sıyrılmış, bambaşka bir halmiş bu.

aradan geçen zaman zarfında,
artık kesinlikle birbirlerinden asla kopamayacaklarına inandıkları gün;
tanışmaya ve evlenmeye karar vermişler.

ve ikisinin de çok iyi bildikleri bir kentin çok iyi tanıdıkları bir sahilinde buluşmak üzere anlaşmışlar.

hanımın elinde kırmızı güller ve dudaklarında sevgi dolu bir gülümseme olacakmış. erkek ise hiçbir alamet taşımayacakmış.

nihayet
beklenen gün gelmiş. genç erkek sözleştikleri yere yaklaştıkça kalbi
duracak gibi oluyormuş. ışler biraz değişmeye başlamış kalbinde. ya çok
çirkin bir kadınsa sevdiceği, ya kör, topal ya da………… ise. biraz hata
yaptığını düşünür gibi olmuş ama çabuk savmış bu kendine ve aşkına
yakışmayan düşünceleri zihninden.

karşıda elinde bir gül tutan ve
sağa ,sola bakınan hanımı görmüş. ıçi hop etmiş fakat dudaklarında
beliren düş kırıklığını biraz olsun giderebilmek için bir, iki derin
nefes almış ve son derece kararlı adımlarla hanımın yanına yaklaşmış.

annesi
yaşında hatta daha da yaşlı, saçları pamuk gibi bembeyaz, yüzü yaşadığı
yılların derin izleri ile buruşmuş fakat dudaklarında güzel bir o kadar
da şaşkın bir tebessümle kendine doğru yaklaşan genç erkeğe bakıyormuş.
gözleri bin bir soru ile kıpırdıyor, yorgun gözkapakları arada bir feri
kaçmış gözbebeklerini uzaklara yönlendiriyor ama yaşlı kadın gözlerini
genç erkeğin bakışlarına kilitlemeye çalışıyormuş.

zihninde çeşit, çeşit zıt fikirlerin koşuştuğu genç adam bir, iki yutkundu ve gücünün son raddesindeki bir hıçkırıkla,

"merhaba aşkım. nasılsın." dedi.

kadere
teslim olmuştu. söz vermişti. biliyordu her şey olabilirdi. bir an
gözlerini kapadı ve yazışmalarını hatırlamaya çalıştı. onca duygu dolu
kelimeler, sevda yüklü vaatler, parlak gelecekler nasıl olmuştu da bu
yaşı geçmiş hatunun kaleminden dökülebilmişti. bir türlü inanamıyordu
fakat gerçek gün gibi ortadaydı.

yaşlı kadının elinde tuttuğu kırmızı güller aldı ve tarif edilemeyen bir duyguyla onları öptü. sonra elini uzattı ve,

"hadi kalkmana yardım edeyim aşkım. buradan uzaklaşalım. " dedi.

olanları anlamsız gözlerle seyreden yaşlı kadın dudaklarını araladı ve,

"ey
oğul, ben yıllardır bu kelimeyi unutmuş anan belki ninen yaşta bir
kadınım. neler oluyor anlayamadım ama o gülleri elimden niye aldın.
onları bana şu ilerde oturan genç kız verdi. birini bekliyormuş, burada
buluşacaklarmış. gelirse benim tarafımdan bu gülleri ona verir misin
demişti. ben de o genci bekliyordum. yoksa o sen misin?"

genç
adam bir an soluksuz kaldı, boğazında düğümlenen hıçkırık ve
karmakarışık duygularla yaşlı kadının işaret ettiği yöne baktı. bir çift
sevgi ve minnettarlıkla parlayan yeşil göz kendisine gülümsüyordu.
telaşla yaşlı kadının ellerini öptü ve gülleri ona tekrar vererek işaret
edilen tarafa koşmaya başladı. genç kız da ayağa kalkmış onu
bekliyordu.

"seni izledim. şayet gülleri almayıp geri dönseydin sessizce buradan uzaklaşacaktım. seni doğru tanımışım aşkım..